ÑùìáúêÞ Åðï÷Þ ÑÏÄÏÓ
Στα τÝλη του 3ου αιþνα μ.Χ. η ΡωμαúκÞ Αυτοκρατορßα κυριαρχοýσε και η Ρüδος προσπαθοýσε να διατηρÞσει üσο το δυνατüν φιλικüτερη στÜση απÝναντι στην υπερδýναμη απü τη στιγμÞ που η ελευθερßα των κατοßκων εξαρτιüταν σε μεγÜλο βαθμü απü τις προθÝσεις των Ρωμαßων πολιτικþν. Για Ýνα αρκετÜ μεγÜλο διÜστημα τα εßχε καταφÝρει, αφοý αποτελοýσε σημαντικü μορφωτικü κÝντρο για τις οικογÝνειες των ευγενþν της Ρþμης. Παρüλα αυτÜ üμως οι Ρωμαßοι ενδιαφÝρονταν κυρßως να περιορßσουν την ανÜπτυξη του νησιοý στην πρþτη ευκαιρßα που θα τους δινüταν. ¸τσι üταν η Ρüδος αρνÞθηκε να πÜρει μÝρος στον πüλεμο των επεκτατικþν Ρωμαßων ενÜντια στον βασιλιÜ ΠερσÝα, αυτοß βρÞκαν αφορμÞ για να κηρýξουν τη ΔÞλο ελεýθερο λιμÜνι, καταστρÝφοντας με αυτü τον τρüπο τις εμπορικÝς δραστηριüτητες των Ροδßων. Στη συνÝχεια, η εξασθενημÝνη οικονομικÜ Ρüδος αναγκÜστηκε να υπογρÜψει μια συνθÞκη που προÝβλεπε üτι θα εßχε τους ßδιους εχθροýς και φßλους με τη Ρþμη. Η συνθÞκη αυτÞ αποδεßχτηκε καταστροφικÞ για τη Ρüδο, η οποßα αναγκÜστηκε να υποστεß τüσο τους επεκτατικοýς πολÝμους üσο και τις εμφýλιες διαμÜχες των Ρωμαßων. Το τελειωτικü χτýπημα για το νησß Þρθε το 42 π.Χ. üταν ο ΚÜσιος εισÝβαλε στη Ρüδο, τη λεηλÜτησε αποσπþντας χιλιÜδες Ýργα τÝχνης και την κατÝστρεψε ολοσχερþς. Απü τüτε ξεκινÜει και μια παρατεταμÝνη περßοδος παρακμÞς για το νησß.
